گلشن مهر – امان محمد خوجملی: خیابان امام زاده ی گنبد یکی از شلوغ ترین و پرتردد ترین خیابانهای گنبد می باشد. این خیابان به علت کم عرض بودن ( حدوداً هشت متر) چند سال است که به سمت غرب یک طرفه است.

در غرب این خیابان دو گاراژ مینی بوس روستایی وجود دارد که مسافرین حدود سی روستا را جابجا می کنند و مسیر ورود و خروج آنها به مرکز شهرهم همین خیابان می باشد و زیارتگاه امام زاده یحیی ابن زید هم در مسیر همین خیابان قرار گرفته است. واین وضعیت به این خیابان کوچک و کم عرض بار ترافیک سنگینی بخشیده است ، ودوطرف خیابان هم تحت تصرف میوه فروش هاست؛ تردد را برای خودروها بسیار سخت کرده است و این مالکان محترم و همه کاره ی خیابان امام زاده تنها سه متر را برای تردد خودروها باز گذاشتند که عبور از آن برای خودروها مانند عبور از پل صراط است وپیاده روهای این خیابان هم تحت تصرف مغازه دارها و دست فروشها می باشد .

بعضی از مغازه داران محترم این خیابان علاوه برتملک پیاده رو،خیابان جلوی مغازه شان را هم تصرف کرده اند، واجازه نمی دهند کسی آنجا ماشین پارک کند وهر روز هم جنگ و دعوا به خاطر جای پارک ماشین یا به خاطر ترافیک سنگین وجود دارد. در واقع در این خیابان از اجرای قانون شهرداری و قانون راهنمایی و رانندگی خبری نیست و هر کس پادشاه خود می باشد وبه تمام معنا ملوک الطوایفی حاکم است.

اگر به این مشکل به زودی رسیدگی نشود حتماً قتلی اتفاق خواهد افتاد و درگیریهای روزانه و ناراحتی رانندگان واعصاب متشنج دیگران، پیش درآمد نامبارک این رویداد احتمالی است.

حالا معلوم نیست جوابگوی شهروندان و رانندگان خودروها چه کسانی هستند؟ فرماندار یا شهردار یا شورای شهر یا…؟ البته این معضل وجود بیکاری وحشتناک در منطقه را نشان می دهد . البته بعضی ها انتظار دارند شهردار این وضعیت را با اجرای قانون با قاطعیت حل کند.

ولی به نظر می رسد این مشکل یک مشکل شهری نیست، بلکه ریشه در عقب ماندگی های مفرط اقتصادی دارد که مردم را وادار به چنین رفتارهایی می نماید اگر دولت برای آنها در طی سالیان گذشته با ایجاد تاسیسات صنعتی و تولیدی شغل ایجاد کرده بود، اولاً این مشکل بوجود نمی آمد واگر هم بوجود می آمد دولت برای بیکاران می توانست جای کاری را نشان بدهد.

این مشکل در سایر خیابانهای گنبد هم کم و بیش وجود دارد؛ با افزایش روز افزون خودروها جای پارک برای آنها احداث نشده است واین درگیری و جنگ و دعوا را در نقاط مختلف شهر می توان دید. این معضلی اقتصادی و اجتماعی است و راه حل اقتصادی و اجتماعی هم می طلبد. بهتراست دراین زمینه شورای شهر و شهردار ورود کنند و یک تصمیم مناسب بگیرند و لااقل نصف خیابان را از تصرف ارابه ی میوه فروشها در بیاورند و در اختیار ماشینها قرار بدهند چون نصف خیابان حق طبیعی آنهاست.